Narzekanie!

Często mówi się, że Polacy mają tendencje do narzekania i marudzenia. Poza tym mało się uśmiechamy. Mój pan, który uczył mnie w technikum, mawiał "Jeżeli uśmiechniesz się do kogoś a on nie uśmiechnie się do Ciebie znaczy, że ma problemy z głową" - podobno udowodnione naukowo :) W związku z tym postanowiłam sobie trochę ponarzekać. Słyszeliście może monolog Krzysztofa Piaseckiego jak porównuję amerykanina do polaka?! (Nie mogłam znaleźć na YT dlatego przetoczę wam ten monolog)

Amerykanin na łożu śmierci, podłączony do kroplówek, zwraca się do swojej rodziny "będzie dobrze, wyjdę z tego!" :)

Polak wygrywa 1 000 000 PLN w Totolotka. "O Boże, skąd ja wezmę tyle reklamówek na te pieniądze? Jak dojadę do Warszawy? Na co to ja wydam tyle pieniędzy?"

Jakoś mniej więcej tak to było, dawno tego nie słyszałam, ale sens został zachowany ;)

Zawsze planując wyjazd na imprezę jest ten sam problem, kto będzie kierowcą? Jak jedziemy w 4 jest ok, bo jest w kim wybierać, ale gdy jadę sama z Natalii jakby nie było jest źle. Ona kieruję, ja piję (pić samemu - lipa) Ja kieruję, ona piję (impreza bez piwa - lipa) i tak to jest. Wczoraj zadzwoniła do mnie i oznajmiła, że na piątkową imprezę będziemy miały podwózkę. Przyjadą po nas i odbiorą nas koledzy, a ja co na to?! "hmmm.... mam nadzieję, że nie będą chcieli długo siedzieć!" Tak, zamarudziłam zamiast po prostu się ucieszyć, że mamy transport i normalnie będę mogła wypić piwo z Natalii. Czuję się z tym faktem źle, ale jest mi lepiej jak wiem, że umiem się przyznać do marudzenia.

Spotkanie au pair'ek jest takim meetingiem, w którym to wymieniamy się narzekaniem. "Bo moje dzieciaki to....", "coś Ty!? moje ostatnio...." itp itd. Możemy się wygadać, ponarzekać, inna au pair to taka osoba, która przechodzi przez to samo co my i dlatego rozumie nas albo przynajmniej się stara.

A o czym ja sobie dzisiaj ponarzekam? O moich ostatnich zakupach a mianowicie o 3 krokach Clinique i moich paskach wybielających. Pisałam wam, że po pierwszym dniu stosowania pasków było źle, ale drugiego dnia było tragicznie. Strasznie bolały mnie zęby, głowa, miałam wrażenie że mam temperaturę i chciało mi się wymiotować. Wzięłam tabletki przeciwbólowe i jakoś następnego dnia było lepiej. Zauważyłam, że może i moje zęby są bielsze, ale mam odparzone dziąsła i na zębach pojawiły się przebarwienia. Stały się zajebiście wrażliwe, dlatego daję im kilka dni wolnego. 3 kroki Clonique, niby  na początku było ok. Po 2 dniach twarz miałam już tak przesuszoną, że czułam się jak w masce. Będąc na basenie, jak moja twarz miała styczność z chlorowaną wodą zaczęła mnie szczypać i zrobiła się strasznie czerwona. Myślałam, że wyjdę z siebie, jedynym plusem było to, że przy mojej czerwoniastej twarzy moje zęby były jeszcze bielsze :) Dlatego Clinique będę stosować tylko raz dziennie, a tak zastosuję swój krem mocno nawilżający H2O.

Poza tym kontakt z Jonem jest już praktycznie zakończony. Ostatnią wiadomość jaką mi napisała to, że jego dziewczyna "przeczytała nasze wiadomości i pomimo, że było to nie fair ma teraz problemy, bo jest strasznie zazdrosna. lol." Hmm... tak bo wielkim problemem było napisanie wcześniej, że ma dziewczynę. Poza tym ja nie oczekiwałam nie wiadomo czego od tej znajomości, ale Jon chyba myśli, inaczej. Tak! Facety! tego nie ogarniesz!! 

Podsumowując:
I love Canada Dry, I like Canada, I don't understand Canadian!

Hahaha... zapomniała bym, pocieszający faktem stało się dla mnie to, że Jon został oznaczony ostatnio na nowym zdjęciu i chyba nie jest w moim typie :P

Dlatego jak już sobie ponarzekałam mogę swobodnie wykrzyczeć...